تاریخچه میلگرد و روش های مختلف تولید میلگرد

برای این که بتوان از یک سازه با مقاومت بالا در برابر عوامل مختلف با عمر طولانی تری استفاده نمود باید استانداردها را در آن به خوبی رعایت نمود. استفاده از میلگرد شاید یکی از مهمترین این استانداردها باشد. با تاریخچه میلگرد و نحوه استفاده از آن در بتن  آشنا می شویم.

میلگرد چیست؟

در گذشته که صنعت ساختمان پیشرفت زیادی نکرده بود، سازه ها بدون مصرف آهن و بیشتر به صورت خشت و آجر ساخته می شدند. اما با ساخت سازه های بلند مرتبه استوار نگه داشتن این سازه ها ملزم به استفاده از مصالح با ترکیبات ویژه بود. در این دوران بتن تولید شد که ساخت سازه ها را راحت تر و سریع تر می کرد. اما هنوز از میلگرد در بتن ها استفاده نمی شد و سازه ها از استحکام مناسبی برخوردار نبودند.

در قرن پانزدهم صنعت ساخت رونق بیشتری گرفت و بتن ها به صورت تقویت شده مورد استفاده واقع شدند. تاریخچه میلگرد و استفاده از آن تقریبا به همان دوران باز می گردد. اما هنوز چند قرن دیگر زمان لازم بود تا میلگردها به شکلی امروزی تولید و در سازه های مختلف مورد استفاده قرار گیرند. میلگردها استوانه هایی فولادی هستند که با سایزهای مختلف در سازه ها مورد استفاده قرار می گیرند و باعث استحکام و دوام طولانی مدت سازه در برابر عوامل محیطی و جوی می شود.

تاریخچه میلگرد و ساخت آن

ساخت میلگرد به شکل امروزی به اوایل قرن هجدهم برمی گردد. این میله ها به صورت استوانه هایی از آهن هستند که به دو صورت ساده و آجدار تولید می شوند و بسته به نوع سازه از هر کدام از این دو نوع استفاده می شود. میلگردها قابلیت تولید از فیبر پلیمری تقویت شده را نیز دارند. این محصول باعث تقویت بتن شده و مقاومت کششی را در آن تا حد زیادی افزایش می دهد. تاریخچه میلگرد آجدار نیز به همان دوران برمی گردد و برای ایجاد درگیری بیشتر بین بتن و میلگرد بر روی میلگردهای تولید شده ایجاد شد.

چگونگی تولید میلگرد

تاریخچه میلگرد و موارد استفاده از آن در کشورهای مختلف بسیار متفاوت است. بسته به شرایط محیطی هر منطقه در کشورهای مختلف تولید و ساخت میلگرد با رعایت نکات زیادی همراه است. به عنوان مثال، در کشورهای زلزله خیز نظیر ژاپن تولید میلگرد به روش آلیاژی بوده و بر روی این محصول از آزمایش های شیمیایی مختلفی استفاده می شود. اما در کشورهایی که عوامل طبیعی مانند زلزله کمتر اتفاق می افتد تاریخچه میلگرد و تولید این محصول به روش ترمکس بوده و استفاده از میلگردهای آلیاژی بسیار کم است. اما در این کشورها نیز نظیر کشور ژاپن آنالیزهای شیمیایی متناسب با نوع شرایط منطقه ای بر روی میلگرد صورت می گیرد.

روش های تولید و تاریخچه میلگرد ها آلیاژی و ترمکس

در تاریخچه میلگرد آلیاژی فرآیند تولید به این صورت است که در ترکیبات میلگرد از مواد خاصی استفاده می شود. به این مواد فروآلیاژ گفته می شود. شمش هایی که در این مرحله به صورت نورد تولید می شوند تنها باید با صرف زمان طولانی تر و در محیط به مرور زمان خنک شوند. این نوع میلگردها به دلیل نوع خنک شدن دارای خواص یکسانی در کلیه قسمت ها است و در برابر عوامل طبیعی از خود مقاومت بیشتری نشان می دهد. به همین دلیل از این نوع در کشورهای زلزله خیز برای ساخت سازه ها با مقاومت بیشتر استفاده می شود.

تاریخچه میلگردهای ترمکس با کمی تفاوت از میلگردهای آلیاژی بوده و مراحل خنک شدن آن به یکباره صورت می گیرد. در این روش شمش های تولید شده به وسیله آب سرد که از داخل لوله ها عبور می کند در یک زمان خنک شده و به همین دلیل تمام سطح میلگرد از خواص یکسانی برخوردار نیست. میلگردهای ترمکس در سطح بیرونی دارای مقاومت بالا و در سطوح داخل دارای مقاومت کمتری در برابر عوامل طبیعی نظیر زلزله هستند.

تولید میلگرد و فرآیند نورد

استفاده از فرآیند نورد در تولید فولاد و میلگرد بسیار مهم است و تاریخچه میلگرد و تولید آن به زمانی استفاده از فرآیند نورد در تولید فلزات سخت برمی گردد. در این فرآیند فلز نرم و مومی با گذر از غلتک های مخصوص به شکل میلگرد در می آید. فرآیند نورد در تولید انواع محصولات فلزی به دو صورت گرم و سرد بوده و تغییرات متفاوتی در هر کدام از این روش ها در فلز رخ می دهد.

نورد سرد، در روش تولید میلگرد آلیاژی از نورد سرد که همان خنک کردن فلزات نرم در دمای محیط است استفاده می شود.

نورد گرم، این روش نیز برای تولید میلگردهای ترمکس مورد استفاده واقع شده و فولاد نرم و مذاب با عبور از لوله های آب سرد به سرعت خنک شده و شکل می گیرد.